Het verhaal van: Claudio Caniggia

Claudio Paul Caniggia was een speler die de iets ouderen onder ons zich wellicht nog wel herinneren. Hij speelde tussen 1985 en 2003 voor verschillende clubs over de gehele wereld. Maar het meest bekend werd hij toch door zijn optredens in de Argentijnse ploeg tijdens meerdere Wereldkampioenschappen en door zijn drugsgebruik.

El Pajaro

Claudio Paul Caniggia speelde voor River Plate, Hellas Verona, Atalanta Bergamo, AS Roma, Benfica, Boca Juniors, Dundee en Glasgow Rangers. Dat is geen heel bijzondere lijst voor een Argentijns international. Het enige opvallende is, is dat hij voor zowel River Plate als Boca Juniors heeft gespeeld. Zijn vreemde haardracht leverde hem El Pajaro (de Vogel) op als bijnaam. Zijn kapsel bestond uit lang, blond, stroachtig haar. Om deze dode pieken bij elkaar te houden droeg hij er tijdens wedstrijden een bandje omheen. Een andere bijnaam van hem was de Zoon van de Wind. Omdat hij zo razendsnel was. De Vogelverschrikker als bijnaam had hem ook niet misstaan.

Drugsgebruik

Caniggia zag er niet alleen uit als een rockster, hij leefde ook als een rockster. Hij had een zwak voor snelle auto’s, sigaretten en drugs. In 1993, op het hoogtepunt van zijn carrière –hij speelde bij AS Roma- werd hij betrapt op drugsgebruik en kreeg hij een schorsing van een jaar aan zijn broek. Zijn vriend en mede-gebruiker Maradona haalde hem terug naar Argentinië. Zijn schorsing zat er precies op tijd op om nog aan het WK van 1994 deel te nemen.

Wereldkampioenschappen

In 1990 speelde hij het WK van zijn leven. Samen met Maradona leidde hij Argentinië naar de finale. Deze moest hij tot ieders grote verdriet missen doordat hij een onhandige gele kaart gescoord had in de halve finale. In 1994 was Caniggia weer van de partij maar vier jaar later werd hij niet geselecteerd. Dit had niets te maken met zijn vorm of fitheid. De rede dat bondscoach Passarella hem links liet liggen was dat hij lang haar had. Passarella moest niets hebben van langharige spelers en weigerde die dan ook te selecteren. Vier jaar later werd hij op 35-jarige leeftijd wel weer geselecteerd. Marcelo Bielsa was ditmaal de bondscoach. Caniggia heeft niet echt kunnen genieten van dit toernooi. De eerste twee wedstrijden was hij geblesseerd en tijdens de derde wedstrijd kreeg hij als bankzitter een rode kaart. Hij had de Arabische scheidsrechter ouderwets voor hijo de puta uitgescholden. De assistent-trainer probeerde Caniggia te ontzien door zelf de scheldpartij te claimen, maar uiteindelijk was het El Pajaro die naar de tribune werd gestuurd.

Zoenen met Diego

Caniggia is de enige man ter wereld die een enkele seconden durende zoen op de mond heeft gehad van Diego Maradona. Tijdens de laatste actieve voetbaljaren van Pluisje speelden beide Argentijnen voor Boca Juniors. Nadat Caniggia zijn derde goal van de wedstrijd had gemaakt gaf Maradona hem een dikke natte pakkerd vol op de mond. Dit tot grote woede van Mariano Nannis, de vrouw van Caniggia: “Claudio’s lippen zijn van mij! Het enige dat ik van hem verlang, is dat hij zich niet voor lul zet. Hij gaf het slechte voorbeeld aan onze kinderen en ik verbied hem dit nogmaals te doen”. Maradona diende haar van repliek door te stellen dat Eskimo’s precies hetzelfde doen. Geen speld tussen te krijgen… De hierboven genoemde Mariano Nannis is glamour model van beroep. Ze houdt ervan te pochen met de miljoenen die manlief voor haar verdient. Graag geeft ze dit uit aan Versace kleding.

De herfst van zijn carrière

Caniggia baarde opzien door op 33-jarige leeftijd een transfer naar Dundee United te maken. Hij moest de gevallen Europese grootmacht weer uit het slop trekken. Naar zijn uitdebuut in Aberdeen reisden 3000 Dundee supporters af. Tijdens zijn thuisdebuut tegen Motherwell kwamen er 7500 supporters naar het stadion waar er dat normaal altijd veel minder waren.
De fans haalden alles uit de kast om hem te verwelkomen. Pruiken van stro, Argentijnse voetbalshirts, spandoeken en haarbandjes. Zij werden niet teleurgesteld want Caniggia scoorde een prachtige goal. Hij lobde van buiten het strafschopgebied de bal over de kansloze goalie van Motherwell heen. Na een paar wedstrijden verlengde hij zijn eenjarige contract met nog 2,5 jaar erbij. Door onenigheid binnen de clubleiding moest de club hem helaas na een jaar alweer verkopen. Glasgow Rangers werd zijn volgende club. Na Rangers volgde nog een jaartje zakkenvullen in Qatar, waarna hij zijn schoenen aan de wilgen hing.